Onze tocht naar Apeldoorn stond in het teken van twitter. Cedric (onze labelbaas/netwerkkoning/manager/bandpsycholoog) probeerde ons de vreugde en voordelen van het media duidelijk te maken. Ook Frank (mijn huisgenoot en geliefde) ging mee in de Ford Fiesta. Zelf geen twitteraar, maar sinds de kabinetscrisis wel een fanatiek volger van aandachtszieke politici. Aangezien mijn telefoon dertig euro kostte is twitteren voor mij sowieso geen optie, maar Aino’s telefoon is wel tot dergelijke communicatie in staat, dus er is hoop.
Toch raar, zal de oplettende lezer denken, dat #5 voor #4 van de Tour Diary online staat. Dat klopt: de verslaggeving was achter gaan lopen. Apeldoorn was echter reuze gezellig. Het Apeldoornse publiek was uiterst vriendelijk en kocht een recordaantal cd’s. Ze stonden echter niet dicht bij het podium, maar dat was wellicht ook aan de inrichting van de zaal te wijten: door een hekje tussen de ingang en het podium komt men eerst langs de bar en moet men oplopen om vooraan te komen.
we vermaakten ons met z’n vieren in de backstage en dronken het bier op, en hingen in de kleedkamer van Anneke met een grote groep mensen nadat alle optreden voor de dag gedaan was. Ik reed ons veilig terug naar Amsterdam, en de volgende dag naar Utrecht om de auto terug te brengen. We twitterden nog wat voor we gingen slapen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten